Ieder nadeel heb z’n voordeel

 Met een unheimlich gevoel bekijk ik iedere dag de RIVM update. Zoals ongetwijfeld velen van jullie. Morgenavond zullen we weer toegesproken worden, ik kan me zo voorstellen dat dit op een strenge-schoolmeester-toon gaat gebeuren. Een nieuwe lockdown is niet ver weg. 

Om al dit negatieve nieuws het hoofd te bieden, ga ik een dappere poging doen om een paar gram tegengewicht in de weegschaal te leggen. Ze wegen dan wel niet op tegen de negativiteit van de situatie, maar er zijn een paar positieve dingen aan zo’n lockdown. 

We hebben nu altijd iets om over te praten, bijvoorbeeld. Corona heeft zich, zolang het zich nog niet gewonnen geeft, voorlopig genesteld als universeel gespreksonderwerp. Je kunt het er met iedereen ter wereld over hebben. Handig als je even niet meer weet wat je verder nog moet zeggen tegen iemand. Wat dat betreft is corona net als het weer. Voor mij persoonlijk is corona ook een bodemloze put waaruit ik eindeloos veel verhalen uit op kan rakelen. Als ik een nieuw onderwerp moet bedenken voor mijn volgende journalistieke verhaal, dan ontstaat er bijna een pavlovreactie. Corona, altijd goed. 

En als we straks eindelijk klaar zijn met dat vermaledijde virus, dan blijven de verhalen bestaan. De huidige generatie ouderen hebben nog de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Ik ben er niet zo zeker van dat deze crisis enigszins vergeleken mag worden met de verschrikkingen van een oorlog, maar ik weet één ding zeker: ik heb in ieder geval íéts om aan de kleinkinderen te vertellen.  

Nog een voordeel: de discussie die de aanpak van corona oplevert binnen de maatschappij, leidt de aandacht af van de onbeduidende discussies die we normaal rond deze tijd van het jaar zouden voeren. Ik heb er goede hoop op, dat er dit jaar wat minder over zwarte pieten gaat worden gezeurd. Hier zal niet iedereen mee eens zijn, maar in mijn ogen is het een teken dat het eigenlijk best wel goed gaat met het land, als er ruimte is om uitgebreid te discussiëren over de kleur van piet. 

De coronamaatregelen zijn nu gek genoeg verworden tot een zelfde soort discussiepunt als de beste opstelling van het Nederlands Elftal. 17 miljoen bondscoaches, 17 miljoen virologen. Iedereen heeft een mening over wat het beste is, maar niemand weet het echt. 

We zijn over het algemeen creatiever geworden. Veel mensen zijn nieuwe hobby’s gestart, of hebben oude hobby’s weer opgepakt. Zo schreef ik eerder in mijn redactieweek-3 stuk over het aantal mensen dat zijn eigen bier is gaan brouwen. Er zijn nog tal van voorbeelden te noemen. Ik verwacht ook dat er nog veel mooie muziek aan gaat komen na de volgende lockdown. De stilstand van de maatschappij brengt juist creatieve processen in beweging.

Tot slot zijn er nog wat voordelen van thuiswerken en/of thuis studeren. Ja, het kost je ongeveer 2 euro per dag extra. Maar dan heb je ‘s ochtends wél lekker je eigen koffie, in plaats van de goedkope drab die op je werk uit het automaat komt klodderen. 

Als je student bent en je college is digitaal, dan kun je mooi tot 2 minuten voor aanvang van je college in bed blijven liggen. Daarna snel je laptop openklappen, en gekleed in enkel je onderbroek of je pyjama met je ontbijtje voor je laptop gaan zitten (wel je webcam uitzetten natuurlijk). Niet alleen prettig voor de nachtrust, maar je bespaart ook nog een fietstochtje door het snertweer van de Hollandse herfst en winter. 

Als je dan toch ergens op locatie moet zijn, dan heb je wel mooi meer ruimte in het openbaar vervoer. Je hoeft niet meer te zoeken naar die ene dame of meneer die het vast niet erg vindt als je naast diegene gaat zitten, want verder zit de trein vol. Je hoeft niet meer ongemakkelijk te vragen of een meneer zo vriendelijk wil zijn om op te schuiven naar de raamkant, omdat hij het enige vrije plekje blokkeert. Niets van dat alles. Als alles weer normaal wordt, gaan we dat nog missen wellicht.