Zondebok

Deze week wil ik het graag hebben over wat ‘oud nieuws’ van een paar weken terug. De minister van Justitie en Veiligheid Grapperhaus viel bijna door het uitlekken van een stel trouwfoto’s. 

Kort na de verspreiding van van de ‘sappige plaatjes’, schoten alle hypocriete moraalridders des vaderlands weer wakker om hun verontwaardiging uitgebreid via de sociale media te verkondigen. Van mij mogen ze gerust hun onvrede laten blijken over het feit dat “het gewone volk” maandenlang met torenhoge boetes om de oren werd geslagen, en dat de verantwoordelijke minister zich vervolgens zelf niet aan de mede door hem opgelegde regels hield. De opwinding die daarover is ontstaan, is terecht. 


Maar wat ik stuitend vind is dat veel mensen die constant maar moord en brand schreeuwen op Twitter, nauwelijks de moeite willen nemen om zich goed te laten informeren, alvorens ze hun mening aan hun brede achterban verkondigen. Vandaag werd hier weer een nieuw dieptepunt mee bereikt met de hashtag #ikdoenietmeermee. 

Ook lijkt het alsof de meeste politieke of maatschappelijke discussies in dit land gevoerd dienen te worden aan de hand van een zondebok, en nu was Grapperhaus de klos. Als je uitzoomt, dan kwam deze stortvloed van kritiek voort uit de aanzwellende discussie over de houdbaarheid van de anderhalve meter maatregel. 

Maar wat in het geval van de bruiloft van Grapperhaus door niemand werd bekritiseerd, is de wijze waarop de foto’s zijn verkregen. 


Als je het mij vraagt, dan vind ik dat je niet zomaar iemand kan fotograferen (in het openbaar óf de privésfeer) en vervolgens zonder deze persoon op enige wijze in te lichten deze foto’s kunt verspreiden. Dat op zichzelf vind ik al vrij laag. 

Bij het trouwfeest van Grapperhaus werd door de meeste media aangenomen dat de foto’s vanuit de bosjes waren gemaakt. De bewuste fotograaf, Ferry de Kok, ontkende dat: naar eigen zeggen stond hij gewoon op de openbare weg. 

Desalniettemin, aan het camerastandpunt van de foto’s kan je wel degelijk afleiden dat de foto’s op heimelijke wijze zijn verkregen. Logisch ook, een trouwfeest is een besloten, feestelijke gelegenheid met zeker in deze tijden maar een beperkt aantal genodigden. Ferry de Kok was zéker niet uitgenodigd, en had er dus niets te zoeken. 



Daarnaast ben ik benieuwd of de felle Twitteraars zichzelf in de spiegel aan kunnen kijken, en oprecht kunnen zeggen dat ze zich al die tijd perfect aan de regels hebben gehouden sinds maart. Nee, als er permanent een camera op één van hen gericht zou zijn, dan zou het er bij hen binnen afzienbare tijd slecht uitzien als je de coronaregels als uitgangspunt neemt. De coronaregels moeten in mijn ogen dan ook worden gezien als zeer nadrukkelijke richtlijnen, die enkel tot een ingreep moeten leiden, wanneer ze op excessieve wijze met de voet worden getreden. Het moet naar mijn mening niet zo zijn dat we bij privé-gelegenheden op dergelijke wijze gecontroleerd worden. Ook de ministers niet. Het zou natuurlijk absurd zijn als Mark Rutte straks vijftig man bij hem thuis uitnodigt, maar ik vind niet dat er iemand met een camera in de premier zijn voortuin moet gaan liggen om hem daarop te controleren.   


Afgelopen vrijdag kwam naar buiten dat Grapperhaus alsnog een boete heeft gekregen. Dat is terecht, en daarmee is ook de kous af. 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Redactieweek-1

Voorlopers

Inkomensdiscriminatie